Στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων του Κέντρου Έρευνας και Εφαρμογών Σχολικής Ψυχολογίας για την προαγωγή της ψυχικής υγείας των παιδιών προσχολικής και σχολικής ηλικίας εντάσσεται η συγγραφή σειράς παραμυθιών με εκπαιδευτικό και παιδαγωγικό χαρακτήρα που στοχεύει στην ευαισθητοποίηση των μελών της σχολικής κοινότητας προς τα παιδιά με διαφορετικές ανάγκες. Ειδικότερα, μέσα από τα παραμύθια επιχειρείται η διευκόλυνση της ένταξης των παιδιών, της ψυχοκοινωνικής ανάπτυξης και της προσαρμογής τους στο σχολικό αλλά και στο ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον. Το υλικό αυτό απευθύνεται σε μαθητές όλων των εκπαιδευτικών βαθμίδων, σε εκπαιδευτικούς και γονείς, καθώς και σε ειδικούς ψυχικής υγείας αλλά και, γενικότερα, σε όσους ενδιαφέρονται για την ψυχοκοινωνική προσαρμογή των παιδιών.
Η δομή των παραμυθιών βασίζεται σε σύγχρονα επιστημονικά δεδομένα και αποτελεί ένα χρήσιμο εργαλείο που προσφέρεται για ανάλυση, συζήτηση, διερεύνηση ειδικότερων θεμάτων που σχετίζονται με την ανάπτυξη, προσαρμογή, και τις ανάγκες των παιδιών και των οικογενειών τους. Για το λόγο αυτό περιλαμβάνουν συγκεκριμένες θεματικές ενότητες με ειδικότερους στόχους και θέματα για συζήτηση, τα οποία επιτρέπουν τη χρήση του υλικού χωρίς να αποκλείουν την αυτενέργεια, ενώ παράλληλα δίνουν περιθώρια για ευελιξία και δεν περιορίζουν τις δημιουργικές δυνατότητες των αναγνωστών. Για τη διευκόλυνση της επίτευξης των παραπάνω στόχων κάθε παραμύθι συνοδεύεται από ειδικό ένθετο που παρέχει κατευθύνσεις για τη χρήση του παραμυθιού ως εκπαιδευτικό υλικό με δραστηριότητες και ερωτήσεις:
- για το σύνολο του παραμυθιού,
- ανά ενότητα και
- για το κλείσιμο του παραμυθιού.
Οι δραστηριότητες αυτές προσαρμόζονται με βάση την ηλικία και το αναπτυξιακό επίπεδο των παιδιών.
Εκπαιδευτικό Υλικό από την Εφαρμογή
Ειδικότερα, το παραμύθι «Ο Τρυφερούλης Μικροφτερούλης» (Χατζηχρήστου & Πολυχρόνη, 2007), στοχεύει στην ευαισθητοποίηση, την ενίσχυση των δεξιοτήτων επικοινωνίας όλων των παιδιών και στην παροχή γνώσης και κατευθύνσεων για την κατάλληλη στήριξη των παιδιών με ειδικές ανάγκες, με απώτερο στόχο τη σταδιακή αλλαγή των στάσεων, των στερεοτυπικών αντιλήψεων, την αποδοχή της διαφορετικότητας και την αλλαγή της συμπεριφοράς μέσω μιας ουσιαστικής αλληλεπίδρασης. Επιπλέον, μια σημαντική διάσταση των παραμυθιών αποτελεί η ανάδειξη της πρόκλησης της αλλαγής μέσα από την αλληλεπίδραση επιμέρους υποσυστημάτων (η οικογένεια, το σχολείο, οι συνομήλικοι). Όλοι έχουν κεντρικό ρόλο, συμμετέχουν στη δράση, συμβάλλουν στην αλλαγή και ο κάθε αναγνώστης μπορεί να βρει τον δικό του ήρωα και να ταυτιστεί μαζί του. Με αυτό τον τρόπο δίνεται η δυνατότητα σε γονείς και εκπαιδευτικούς να μάθουν μαζί με τα παιδιά και να εκπαιδεύσουν παράλληλα τους μαθητές τους αλλά και τους ίδιους τους εαυτούς τους.
Το παραμύθι έχει αποτελέσει το θέμα ποικίλων δραστηριοτήτων, όπως η δραματοποίησή του από σπουδαστές του Μεταπτυχιακού Προγράμματος Σχολικής Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και η παρουσίασή του στο πλαίσιο εκδηλώσεων σχολείων με τη συνεργασία και τη συμμετοχή μαθητών (Αρσάκεια-Τοσίτσεια Σχολεία), ειδικών σχολείων (Θεοτόκος) και φορέων (Ραδιομαραθώνιος) για ευαισθητοποίηση ενηλίκων και παιδιών για τα παιδιά με ειδικές ανάγκες.